Tasiemiec nieuzbrojony w postaci dorosłej przybiera bardzo duże rozmiary. Może osiągnąć nawet 10 m długości. Postać uzbrojona jest zdecydowanie mniejsza, chociaż może osiągnąć 2–3 m. Tasiemiec uzbrojony, w przeciwieństwie do nieuzbrojonego, cechuje obecność haczyków. Są one postaciami zakaźnymi dla człowieka - do jego organizmu dostają się wraz ze spożytym surowym mięsem wołowym. Po około trzech miesiącach od zakażenia człowieka tasiemiec dorasta do pełnej długości i wówczas człony maciczne z jajami wydostają się wraz z kałem na zewnątrz. Tasiemiec może przebywać w jelicie człowieka Jak wygląda tasiemiec w kale człowieka? Objawy tasiemczycy u ludzi Bardzo czesto pierwszym objawem choroby jest zauważenie w kale fragmentów tasiemca (płaskie, białe prostokąciki). Do zarażenia człowieka dochodzi najczęściej przez zjedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa zawierającego wągry. Tasiemiec – jak się pozbyć? Albendazol stosowany jest w przypadku zarażenia pasożytami z gatunku Taenia. Działa on na jaja, larwy i postacie dorosłe. Przeciwwskazane jest podawanie go kobietom w ciąży, karmiącym piersią i dzieciom poniżej 2 roku życia. Lekami pierwszego rzutu w przypadku tasiemczycy jest prazykwantel i niklozamid. . Tasiemczyca jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez tasiemca. Dorosły tasiemiec bytuje w jelicie cienkim człowieka, co może manifestować się objawami z przewodu pokarmowego lub też przebiegać bezobjawowo. Tasiemce występują praktycznie na całym świecie, także w Polsce. Najczęściej dochodzi do zarażenia tasiemcem nieuzbrojonym, tasiemcem uzbrojonym lub tasiemcem karłowatym. Co to jest tasiemiec? Tasiemce to pasożyty, których ostatecznymi żywicielami są kręgowce, a żywicielami pośrednimi kręgowce lub bezkręgowce. W żywicielu pośrednim bytują larwy pasożyta, w żywicielu ostatecznym pasożyty osiągają natomiast dojrzałość płciową. Jaja tasiemca wydalane są wraz z kałem żywiciela do środowiska. Do kolejnego żywiciela dostają się, gdy zostają połknięte wraz z pokarmem. W Polsce istnieje kilkaset gatunków tasiemców, ale tylko kilka z nich stanowi zagrożenie dla człowieka. Są to: tasiemiec nieuzbrojony i tasiemiec uzbrojony, tasiemiec karłowaty i bruzdogłowiec szeroki, wywołujące tasiemczycę (teniozę) oraz tasiemce bąblowcowy i wielojamisty, odpowiedzialne za bąblowicę. Dla pierwszych czterech rodzajów tasiemca człowiek jest najczęściej żywicielem ostatecznym, dla ostatnich dwóch – żywicielem pośrednim. Tasiemiec nieuzbrojony osiąga długość 10 m, tasiemiec uzbrojony dochodzi do 3 m długości, tasiemiec karłowaty ma zaledwie 15-40 mm, a bruzdogłowiec szeroki może mieć nawet 15 m. Tasiemiec u człowieka Tasiemczyca to choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego. Dorosłe postaci tasiemców pasożytują w jelicie cienkim człowieka, który jest dla nich żywicielem ostatecznym. Jeśli człowiek jest dla tasiemca żywicielem pośrednim (jak w przypadku tasiemca bąblowcowego lub wielojamistego, a czasem także tasiemca uzbrojonego), wówczas nie pasożytuje on w przewodzie pokarmowym, a wągry osadzają się w różnych narządach. Skutki takiego zakażenia mogą być bardzo poważne. Jak można się zarazić tasiemcem? Do zarażenia tasiemcem nieuzbrojonym dochodzi w wyniku spożycia surowego mięsa wołowego, a uzbrojonym – mięsa wieprzowego, w których obecne były postaci larwalne tasiemca, czyli wągry. Bruzdogłowcem szerokim można zarazić się, spożywając surowe ryby (np. szczupaka, pstrąga, łososia), a tasiemcem karłowatym – zjadając jego jaja w skażonej wodzie, pokarmie czy przenoszone przez brudne dłonie. Objawy obecności tasiemca u człowieka Objawy kliniczne tasiemczycy mogą pojawić się dopiero po kilku miesiącach, a nawet latach od momentu zarażenia pasożytem. Wcześniej zarażenie jest zazwyczaj bezobjawowe, czasem pojawiają się niewielkie dolegliwości, takie jak bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, nudności czy biegunka. Czasem można zaobserwować alergiczne zmiany skórne. W wyniku tasiemczycy może także dojść do zwężenia jelita, ale takie powikłanie zdarza się bardzo rzadko. W przypadku zarażenia bruzdogłowcem szerokim istnieje ryzyko niedokrwistości z niedoboru witaminy B12, bowiem tasiemiec wchłania tę witaminę – nie zdarza się to jednak często. Diagnostyka tasiemczycy Tasiemczyce rozpoznaje się na podstawie obecności w kale jaj tasiemca lub całych jego członów. Obecność członów tasiemca w stolcu rozpoznać może sam chory, identyfikacja jaj pasożyta wymaga laboratoryjnego badania kału, które wykonywane jest na ogół kilkakrotnie. Badanie mikroskopowe stolca jest badaniem koniecznym do postawienia rozpoznania. Zbadanie próbek kału w kierunku chorób pasożytniczych możesz wykonać np. w DIAGNOSTYCE. Tasiemczyca – leczenie Leczenie tasiemczycy polega na zastosowaniu odpowiednich leków przeciwpasożytniczych. Lekiem z wyboru jest zwykle prazykwantel, ale można użyć także albendazolu czy niklozamidu. Skuteczność leczenia należy ocenić poprzez ponowne wykonanie badań mikroskopowych stolca, a leczenie nadzorowane jest przez lekarza. Aby uniknąć zarażenia tasiemcem, przede wszystkim unikaj spożywania surowego lub poddanego niedostatecznej obróbce termicznej mięsa lub ryb nieznanego pochodzenia. Pamiętaj także o higienie rąk i higienie w kuchni podczas przygotowywania posiłków. Wągrzyca – co to takiego? Tasiemczyca spowodowana tasiemcem uzbrojonym niesie ze sobą ryzyko groźnego powikłania. W wyniku autoinwazji (czyli spożycia pokarmu zanieczyszczonego jajami z członów wydalonych we własnym kale człowiek przypadkowo staje się dla tasiemca żywicielem pośrednim. Postaci larwalne przenikają do krwi i wraz z nią wędrują do różnych narządów. Najczęściej lokalizują się w mózgu i oku, ale także w mięśniach i tkance podskórnej, gdzie tworzą tzw. wągry. Obraz kliniczny wągrzycy zależy od umiejscowienia wągrów. Neurocysticerkoza (wągrzyca w mózgu) w połowie przypadków przebiega bezobjawowo, ale druga połowa manifestuje się jak guz mózgu. Mogą wystąpić zaburzenia świadomości, zaburzenia emocjonalne i psychiczne, napady padaczkowe, objawy ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego i zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Rokowanie jest poważne – istnieje spore niebezpieczeństwo trwałych uszkodzeń neurologicznych. W diagnostyce stosuje się badania serologiczne – identyfikację swoistych dla antygenów pasożyta przeciwciał IgG. Takie badanie możesz wykonać w DIAGNOSTYCE. Inne przydatne badania to badania mikroskopowe stolca, badania histopatologiczne wycinków tkanek, badanie płynu mózgowo- rdzeniowego, badanie okulistyczne czy badania obrazowe. Bibliografia: Interna Szczeklika – P. Gajewski, A. Szczeklik „Pasożyty zawleczone, ekspansywne i inwazyjne w faunie Polski” – T. Pojmańska, K. Niewiadomska Tasiemczyce – Gastroenterologia praktyczna Fot. crevis / Opublikowano: 17:16Aktualizacja: 10:35 Tasiemiec to niebezpieczny pasożyt układu pokarmowego, który często żeruje na człowieku. Objawy jego obecności są zwykle ignorowane, co może prowadzić do niebezpiecznych powikłań, włącznie z zagrożeniem życia. Jak rozpoznać tasiemca i co można zrobić, aby się go jak najszybciej pozbyć? Jakie gatunki tasiemców żerują na człowieku?Jak można zarazić się tasiemcem?Objawy tasiemczycyNa czym polega leczenie tasiemczycy? Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Bóle głowy, uciążliwe nudności i szybka utrata wagi – to jedne z wielu objawów tasiemczycy (choroby wywoływanej przez różne rodzaje tasiemca). Choroba przez długi czas może mieć postać bezobjawową, co znacznie utrudnia diagnozę i skuteczne leczenie. Zarażenie poszczególnymi gatunkami tasiemca (nieuzbrojonym, uzbrojonym, bąblowcem) ma różne objawy i wymaga innego leczenia. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Jakie gatunki tasiemców żerują na człowieku? Tasiemce to pasożyty układu pokarmowego należące do typu płazińców. W cyklu rozwojowym przechodzą wiele faz, podczas których zmieniają żywicieli – człowiek jest na ogół żywicielem ostatecznym. Najczęściej występującym u ludzi gatunkiem jest tasiemiec nieuzbrojony. Tasiemiec uzbrojony jest rzadszy, ma jednak o wiele groźniejsze objawy. Jakie gatunki tasiemców występują u człowieka i jakie objawy mogą wskazywać na ich obecność? Tasiemiec nieuzbrojony – najczęściej występujący tasiemiec w Polsce (spotykany u około 1% ludzi). Tasiemiec nieuzbrojony w postaci larwalnej żeruje w mięśniach bydła – dlatego najczęstszym sposobem zakażenia jest jedzenie surowego mięsa (np. w postaci tatara). Larwy tasiemca nieuzbrojonego przypominają nasiona ogórka – łatwo więc zauważyć je w mięsie. Dorosłe osobniki żyją w ludzkich jelitach i mogą osiągać nawet 10 m długości. Objawy zarażenia tasiemcem nieuzbrojonym to spadek masy ciała, nudności, wymioty i ogólne osłabienie organizmu. U dzieci może dodatkowo występować pokrzywka (tasiemiec wydala patogeny, które mogą alergizować). Łatwym do rozpoznania objawem tasiemczycy są także człony tasiemca w stolcu. Tasiemiec uzbrojony – w tym przypadku człowiek może być żywicielem zarówno dorosłej postaci tasiemca, jak i larwalnej (wągra). Przy tym objawy obecności wągrów są bardzo niebezpieczne dla zdrowia – larwy mogą bowiem trafić do różnych narządów wewnętrznych (głównie do mózgu) i powodować bóle głowy, objawy padaczkowe i zaburzenia widzenia (gdy tasiemiec znajdzie się w oku). Dorosła postać tasiemca uzbrojonego żeruje w jelicie człowieka – w przeciwieństwie do tasiemca nieuzbrojonego ma on haczyki i przyssawki, za pomocą których przyczepia się do ścian jelita. Tasiemcem uzbrojonym można zarazić się, zjadając niedogotowaną wieprzowinę – jego żywicielem pośrednim jest bowiem świnia. Tasiemiec bąblowiec – rzadko atakuje ludzi – człowiek jest raczej żywicielem przypadkowym. Objawy są bardzo poważne i często nieodwracalne. Źródłem zarażenia są zwierzęta domowe – u psa lub kota tasiemiec może jednak nie dawać żadnych objawów przez wiele lat. Z jaj połkniętych przez człowieka wykluwają się larwy, które mogą przenikać do narządów wewnętrznych (płuc, wątroby, nerek) i prowadzić do nieodwracalnych zmian w tych narządach. Jak można zarazić się tasiemcem? Najczęstszym sposobem zakażenia tasiemcem u człowieka jest spożywanie niedogotowanego lub surowego mięsa wołowego (tasiemiec nieuzbrojony) lub wieprzowego (tasiemiec uzbrojony). Bąblowcem można zarazić się przez zabawę z zarażonymi zwierzętami (psami lub kotami). Mniej znane w Polsce tasiemiec szczurzy i tasiemiec karłowaty przenoszone są głównie przez szczury i najczęściej dotykają dzieci. Zobacz także Objawy tasiemczycy Po zaobserwowaniu któregoś z niepokojących objawów (u dziecka mogą być nasilone) należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który zleci dalsze badania. Najczęstsze objawy obecności tasiemca to: nudności, spadek wagi, ból brzucha, osłabienie, zmęczenie, rozbicie, bóle głowy, objawy padaczkowe (tasiemiec uzbrojony), zaburzenia widzenia, zniekształcenie oczu (tasiemiec uzbrojony). Większość osób zgłasza się do lekarza po zaobserwowaniu członów tasiemca w kale. Na czym polega leczenie tasiemczycy? Jeśli lekarz zaobserwuje u chorego objawy obecności tasiemca, zleci badanie kału. W przypadku wyniku pozytywnego, świadczącego o tasiemcu, pacjent zażywa leki na odrobaczanie, które działają paraliżująco na pasożyta i niwelują jego jaja. Inaczej wygląda leczenie wągrzycy – choroby spowodowanej przez larwy tasiemca (wągry) ulokowane w narządach wewnętrznych. Leki przeciwpasożytnicze mogłyby nasilić objawy neurologiczne, dlatego często zalecane jest leczenie chirurgiczne (szczególnie jeśli wągry występują pojedynczo). Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Pijemy, kiedy chce nam się pić, a nie wtedy, kiedy mamy wodę pod ręką”. O trudnych czasem powrotach do seksu po porodzie opowiadają ginekolog i psycholożka „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza” Tasiemiec jest groźnym pasożytem, którym można się zarazić poprzez spożywanie surowego mięsa i nieprzestrzeganie zasad higieny. U człowieka najczęstszym typem jest tasiemiec nieuzbrojony. Dużo bardziej niebezpieczny jest jednak uzbrojony. Wywołuje bóle brzucha, a nawet objawy neurologiczne Tasiemiec to pasożyt wywołujący chorobę o nazwie tasiemczyca. Jest to schorzenie dotyczące przede wszystkim przewodu pokarmowego, wynikające z obecności tasiemca w świetle jelita cienkiego. Tasiemiec nieuzbrojony występuje na całym świecie, choć zdecydowanie częściej na Bliskim Wschodzie. W Polsce co roku odnotowuje się niemal 200 przypadków zakażeń. Bruzdogłowiec szeroki jest typem tasiemca o charakterze endemicznym, występuje głównie w Ameryce Południowej. Tasiemiec u człowieka – uzbrojony czy nieuzbrojony? Tasiemczyca u człowieka wywołana jest najczęściej przez tasiemca nieuzbrojonego (Taenia saginata). Dużo rzadziej przez uzbrojonego (Taenia solium). Zdarzają się również nieliczne przypadki zakażeń tasiemcem karłowatym lub bruzdogłowcem szerokim. Dorosła postać tasiemca nieuzbrojonego może osiągnąć nawet 10 m. Postać uzbrojona jest mniejsza, chociaż również sięga 2–3 m. Do spektakularnych rozmiarów potrafi urosnąć bruzdogłowiec szeroki – nawet do 15 m. Tasiemiec karłowaty, jak sama nazwa wskazuje, jest niewielki. Jego wymiary to maksymalnie 6 mm. Jak każdy pasożyt, tasiemiec również składa jaja, które są wydalane ze stolcem. Nietrudno wtedy o ich przedostanie się do gleby, a dalej spożycie przez zwierzęta hodowlane – świnie czy bydło. To one są żywicielem pośrednim tasiemca. W ich mięśniach tworzą się wągry (czyli postacie larwalne tasiemca), którymi może zarazić się człowiek. Cykl rozwojowy tasiemca – jak się zarazić? Rezerwuarem i tzw. żywicielem ostatecznym tasiemca jest człowiek. Do zakażenia dochodzi najczęściej przez spożycie surowego mięsa. Tasiemcem nieuzbrojonym można zarazić się, jedząc mięso wołowe. Uzbrojony tasiemiec związany jest z jedzeniem mięsa wieprzowego lub rybiego (dotyczy to głównie łososia, szczupaka, okonia i niektórych innych słodkowodnych gatunków ryb). Jak można się domyślić, w przypadku ryb chodzi głównie o tasiemca karłowatego, ponieważ żaden inny nie miałby warunków do osiągnięcia w nich optymalnego rozmiaru. W przypadku ryb tasiemiec przenosi się najczęściej poprzez skażoną wodę, brudne ręce czy zanieczyszczony pokarm. Okres wylęgania tasiemców jest zróżnicowany. Dwa główne typy – uzbrojony i nieuzbrojony – wylęgają się około 10–14 tygodni. Tasiemiec bąblowcowy Tasiemiec bąblowcowy jest innym typem tasiemca. Wywołuje bąblowicę. Człowiek jest tak naprawdę tylko przypadkowym żywicielem pośrednim. Źródłem zakażenia są zwierzęta, na przykład koty czy psy. Dlatego tak ważne jest ich regularne odrobaczanie. Inną drogą zakażenia są dzikie zwierzęta, które oddają stolec w lesie, a człowiek zaraża się poprzez zjadanie niemytych owoców leśnych. Bąblowiec może zlokalizować się w każdym narządzie (np. w wątrobie), prowadząc do jego niewydolności. Jest częstszy u dzieci ze względu na to, że podjadają one leśne owoce niemyte, dodatkowo często po zabawie ze zwierzętami wkładają ręce do buzi. Tasiemiec – objawy Zarażenie rzadko daje silne objawy, często przez długi czas przebiega bezobjawowo. Może wystąpić ból brzucha, jednak o niezbyt dużym nasileniu. Ponadto zdarzają się nudności, wymioty czy biegunka. Bardzo groźną konsekwencją inwazji pasożyta jest wągrzyca. Innym objawem, szczególnie związanym z zakażeniem bruzdogłowcem szerokim, jest niedokrwistość. Wynika ona z wchłaniania przez tasiemca witaminy B12. Wągrzyca Wągrzyca to choroba wywołana przez tasiemca uzbrojonego zlokalizowanego w mózgu, oku, mięśniach lub w innych narządach wewnętrznych. Tasiemiec uzbrojony po dostaniu się do organizmu człowieka może trafić do krwi i lokalizować się w narządach wewnętrznych, najczęściej w mózgu. Rzadziej wędruje do gałki ocznej, mięśni czy innych tkanek. Tworzy tam wągry, mogące przetrwać w tych tkankach wiele lat, a następnie ulec zwapnieniu i obumarciu. Tasiemiec uzbrojony w mózgu Wągry lokalizują się najczęściej w korze mózgowej, wywołując obrzęk, objawy wynikające ze wzrostu ciśnienia śródczaszkowego, a także z lokalizacji wągra. Może dojść do uszkodzenia struktur mózgowych, paraliżu, zaburzeń osobowości. Rokowanie jest bardzo złe. Tasiemiec uzbrojony w oku Tasiemiec uzbrojony rzadziej lokalizuje się w oku, jednak jeśli tam trafi, wywołuje różnego rodzaju zaburzenia widzenia. Wszystko zależy gdzie się umiejscowi. Prowadzi do rozległych stanów zapalnych i uszkodzeń narządu wzroku. Zobacz film: Pasożyt w ciele człowieka. Źródło: Dzień Dobry TVN Jak wykryć tasiemca? Chory najczęściej podejrzewa zakażenie tasiemcem, kiedy dostrzeże segmenty tasiemca (człony) w stolcu. Dlatego podstawowym badaniem diagnostycznym jest stwierdzenie obecności jaj tasiemca w badaniu mikroskopowym kału. Z reguły niezbędne jest kilkukrotne przeprowadzenie badania, ponieważ aby określić morfologię tasiemca, należy natrafić na człon maciczny wydalanego tasiemca. Tylko ten fragment pozwala na zróżnicowanie tasiemca uzbrojonego z nieuzbrojonym. Badanie mikrobiologiczne umożliwia również zróżnicowanie tasiemczycy z innymi robaczycami. Leczenie tasiemca Leczeniem z wyboru jest prazykwantel podawany jednorazowo lub albendazol zażywany przez 3 dni. Inne postępowanie jest w przypadku wągrzycy z zajęciem mózgu, rdzenia kręgowego czy narządu wzroku. W tym wypadku leki przeciwpasożytnicze mogą nawet nasilić objawy neurologiczne. Jeśli wągry są pojedyncze, można rozważyć leczenie chirurgiczne. Tasiemiec jest jednym z najpopularniejszych pasożytów atakujących ludzi. Zakażenie larwami tasiemca uzbrojonego lub nieuzbrojonego prowadzi do tasiemczycy. Bąblowiec, czyli tasiemiec bąblowcowy, może z kolei powodować bąblowicę, której łatwo jest się nabawić spożywając np. niewymyte owoce leśne. Jak się chronić przed chorobami, które wywołują tasiemce? Jak odróżnić ich rodzaje? Jak rozpoznać pierwsze objawy wskazujące na to, że staliśmy się żywicielami tych robaków płaskich? Sprawdź, co warto wiedzieć na ten temat!Tasiemce to płazińce (robaki płaskie), które pasożytują wewnątrz organizmów kręgowców. Nie mogą żyć bez żywiciela. Mogą być nim zarówno zwierzęta, jak i ludzie. Człowiek zwykle jest ich żywicielem ostatecznym. Zdarza się, że może być także żywicielem pośrednim. W zależności od rodzaju różną się zarówno wyglądem, budową oraz rozmiarem. Jak je rozpoznać?Rodzaje tasiemców. Jakie choroby mogą wywołać tasiemce?Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium). Ma około 3 metrów długości,a do tkanek przyczepia się za pomocą haczyków i ssawek. Powoduje tasiemczycę lub w skrajnych przypadkach wągrzycę (larwy tasiemca rozwijają się wtedy w różnych narządach, najczęściej w mózgu, mięśniach lub w oczach). Najłatwiej jest się nim zarazić jedząc surowe, ewentualnie niedogotowane lub niedopieczone mięso wieprzowe lub dziczyznę. Może być niebezpieczny dla człowieka. Po przedostaniu się do krwiobiegu i zaatakowaniu konkretnych organów tworzy wągry, które mogą przetrwać nawet wiele lat. Zwykle powodują poważne konsekwencje dla zdrowia (często wywołują bóle brzucha lub objawy neurologiczne), ale mogą też samoistnie ulec zwapnieniu i obumarciu. Tasiemiec uzbrojony w mózgu może spowodować paraliż, zaburzenia osobowości oraz poważne uszkodzenie struktur mózgowych. Zwykle rozwija się w korze mózgowej i wywołuje obrzęki powodując wzrost ciśnienia śródczaszkowego. Jeśli zaś pasożyt dotrze do narządu wzroku, to tasiemiec uzbrojony w oku może doprowadzić do zaburzeń widzenia, stanów zapalnych i poważnych problemów ze nieuzbrojony (Taenia saginata). Ma około 5 metrów długości (dorosłe osobniki mogą rozrosnąć się nawet do 10 metrów). Do ludzkiego organizmu może przedostać się po zjedzeniu surowego, niedogotowanego lub niedopieczonego mięsa wołowego. To właśnie te robaki płaskie najczęściej atakują człowieka i wywołują tasiemczycę, nie są jednak tak niebezpieczne jak tasiemce karłowaty (Hymenolepis nana) jest zdecydowanie mniejszy, za to nie występuje pojedynczo. Ma około 3-4,5 cm długości (zwykle nie więcej niż 2-8 cm). Do ludzkiego organizmu może przedostać się wtedy, jeśli spożyjemy produkty, na których były wydalone przez inną osobę jaja pasożyta. Zarazić się nim można także nie przestrzegając higieny osobistej, nie myjąc dłoni, nie dbając o czystość. Często narażone na kontakt z nim są małe dzieci, mieszkańcy akademików, internatów, zakładów opieki itp. Zwykle o jego obecności w organizmie świadczą takie objawy jak: biegunka, bóle brzucha, swędzenie w okolicach odbytu, poirytowanie i niepokój).Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobotrium latum)jest największym ze wszystkich pasożytów atakujących człowieka (może mieć nawet do 15 metrów długości). Najczęściej spotyka się go na półkuli północnej. Można się nim zarazić po spożyciu surowych ryb (przede wszystkim łososia, okonia, szczupaka i niektórych ryb słodkowodnych).Bąblowiec (tasiemiec bąblowcowy) powoduje bąblowicę (echinokokozę), czyli chorobę, która może się rozwijać u ludzi latami i często jest bardzo trudna do rozpoznania (może być śmiertelna). Człowiek jest żywicielem pośrednim bąblowca. Można się nim zarazić spożywając niewymyte owoce leśne, na których były pozostałości jaj tasiemca (wydalonych wraz z kałem np. lisów, kotów czy psów) lub jeśli nie wymyjemy rąk po głaskaniu zwierząt (niezbędne jest ich regularne odrobaczanie). Bąblowiec może zaatakować niemal każdy narząd, dlatego tak trudno go rozpoznać. Tasiemiec bąblowcowy może doprowadzić do niewydolności organu, który zaatakuje, a nawet do śmierci swojego się chronić przed tasiemcem bąblowcowym? Co robić, by nie zachorować na bąblowicę?Tasiemce są obupłciowe. W każdym ich członie znajdują się zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze. Ich cykl rozwojowy jest procesem złożonym i wymaga obecności żywiciela pośredniego oraz ostatecznego. Jedynym żywicielem ostatecznym tasiemca uzbrojonego, nieuzbrojonego i bruzdogłowca szerokiego jest człowiek (przypadkowo może być także żywicielem ostatecznym tasiemca psiego i szczurzego). Jeśli chodzi o tasiemca karłowatego, to ludzie są ich głównymi (ale nie jedynymi) żywicielami. Jak się można zarazić tasiemcem? Tasiemiec najłatwiej wnika do organizmu człowieka podczas spożywania zakażonej żywności lub nieprzegotowanej wody. Larwy tasiemca giną w temperaturze 56 stopni Celsjusza, dlatego tak ważna jest obróbka termiczna pokarmów, które przyjmujemy. Duże znaczenie ma także dokładne płukanie owoców (zwłaszcza owoców leśnych) czy grzybów pod bieżącą wodą. Warto zwrócić uwagę na to, by podczas przygotowywania posiłków używać osobnych desek do krojenia mięsa i ryb. Podczas podróży lepiej unikać picia wody z nieznanych jest spożywanie surowego mięsa nieznanego pochodzenia. Po każdym kontakcie ze zwierzętami powinniśmy dokładnie wymyć ręce. Dbałość o higienę i częste mycie dłoni ma ogromne znaczenie w zapobieganiu zarażenia tasiemcami. Powinniśmy także zwracać uwagę na to, by regularnie odrobaczać nasze zwierzęta domowe. Jakie choroby są przenoszone przez koty i psy? Czym i jak mo... Objawy zakażenia tasiemcem. Kto jest najbardziej narażony na tasiemczycę?Nie jest łatwo rozpoznać, czy w naszym ciele rozwija się tasiemiec. Zwykle można go zauważyć dopiero po pewnym czasie, kiedy zdąży się rozwinąć. Zdarza się, że fragmenty pasożyta (segmenty przypominające tasiemkę) można znaleźć w kale, podczas wydalania. Najczęściej symptomy świadczące o obecności tego tasiemca w organizmie pojawiają się u małych dzieci. To właśnie w ich przypadku tasiemczyca, czyli choroba wywoływana przez tasiemce, może być najbardziej niebezpieczna. Maluchy mogą skarżyć się na takie dolegliwości jak:nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha (o niezbyt dużym nasileniu), brak apetytu, utrata masy ciała, niedobory minerałów, osłabienie/odczuwanie zmęczenia, osłabienie. Przy zarażeniu dorosłą postacią tasiemca uzbrojonego można nie odczuwać żadnych objawów. Pasożyt może rozwijać się w ludzkim organizmie przez długie lata. Niektóre dolegliwości świadczące o obecności tasiemca można łatwo pomylić z wieloma innymi dolegliwościami układu przypadku zakażenia bruzdogłowcem szerokim może dochodzić do niedokrwistości (dzieje się tak dlatego, ponieważ tasiemiec wchłania witaminę B12).Jak wykryć obecność tasiemca w organizmie?Zarówno tasiemiec uzbrojony, jak i tasiemiec nieuzbrojony mogą wylęgać się około 10-14 tygodni. Zakażenie pasożytem można wykryć za pomocą podstawowego badania kału. Testy mikrobiologiczne wykonuje się na zlecenie lekarza i zwykle powtarza się je kilkukrotnie, by trafić na człon, dzięki któremu można rozpoznać, czy mamy do czynienia z tasiemcem uzbrojonym czy nieuzbrojonym. Zaleca się, aby zgłaszać się na badania diagnostyczne po zauważeniu fragmentów tasiemca w kale (zwykle przypominają tasiemkę).Tasiemczycę mogą potwierdzić badania kału i krwi. Próbki stolca pobiera się trzykrotnie we wskazanych przez lekarza odstępach czasu. Morfologię z rozmazem wykonuje się pod kątem rozpoznania eozynofilii (podwyższonego poziomu eozynofilów będących rodzajem białych krwinek). Jeśli dochodzi do wągrzycy, wskazane są dalsze, bardziej zaawansowane badania, które pozwalają na to, by wykryć ewentualne cysty lub mogą wykryć badania obrazowe, badania krwi oraz tzw. badania materiału pooperacyjnego. Choroba najczęściej jednak jest rozpoznawana przypadkiem, np. podczas badań rentgenowskich czy USG jamy brzusznej. Do stwierdzenia obecności bąblowca w mózgu niezbędne jest wykonanie badania którzy zgłaszają się na badania w celu wykrycia obecności tasiemca w organizmie, powinno się też przebadać na obecność innych pasożytów, a także choroby wrzodowej, zapalenia jelit, lambliozy czy zapalenia – sposoby leczeniaJeśli zostanie u nas rozpoznana tasiemczyca, to zwykle wystarczy leczenie podstawowymi lekami przeciwpasożytniczymi (tj. prazykwantel, albendazol). Oprócz leczenia farmakologicznego możliwe są także metody chirurgiczne (terapie zależą od rodzaju tasiemca i ogólnego stanu pacjenta).Poważniejsza sytuacja zachodzi w przypadku wągrzycy, w której leki przeciwpasożytnicze mogą nawet zaostrzyć objawy neurologiczne towarzyszące chorobie. Niektórym pacjentom zalecane są nawet operacje chirurgiczne. Podobnie postępuje się w leczeniu bąblowicy. W zależności od postaci choroby można zalecać leczenie chirurgiczne lub farmakoterapię, która może trwać nawet 2 lata. Niestety nieleczona bąblowica może prowadzić do zgonu. Im wcześniej podejmiemy leczenie i rozpoznamy chorobę, tym większe mamy szanse na wyeliminowanie tego przeczytać:Sezonowa aktywność kleszczy to ryzyko kleszczowego zapalenia mózguJakie są objawy jersiniozy i jak przebiega jej leczenie?Glista ludzka – objawy i leczenie glistnicyBąblowica - groźna choroba pasożytniczaŹródło: E. Hadaś, M. Derda: „Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne”, Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii Lekarskiej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Zagrożenie bąblowicą wielojamową (alweokokozą) dla ludzi w Polsce, Pracownia Parazytoz Zwierząt Domowych Instytutu Parazytologii im. W. Stefańskiego PAN w Warszawie, Katedra i Klinika Chorób Tropikalnych i Pasożytniczych AM im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Katedra Medycyny Tropikalnej i Parazytologii, Międzywydziałowy Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej Akademii Medycznej w Gdańsku Jolanta Popielska, Magdalena Marczyńska, „Najczęstsze zarażenia pasożytnicze w Polsce”, Klinika Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego WUM, SPZOZ Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

jak wygląda tasiemiec w rybie